Εορτάζεται πανηγυρικά και τιμάται αυτή η επέτειος,
καταγράφεται δε ως μια τεράστια επαναστατική επιτυχία, αλλά, όπως πολύ συχνά, υφέρπει
και μια σιωπηρή αποσιώπηση των πραγματικών γεγονότων. Είναι γιατί δεχόμαστε το παρελθόν
μας να απαρτίζεται, καλώς προστατευμένο
–με ένα φωτοστέφανο αγιοσύνης– μόνο από αυτοθυσίες,
και από ηρωικές υπερβάσεις υπέρ πάντων του αγώνος, εξοβελίζοντας κάθε είδους
αγριότητες και βαρβαρότητες. Εδώ όμως η
ιστορία μάς αποκαλύπτει μια άλλη γυμνή μαύρη σελίδα που αρεσκόμεθα να την παραμερίζουμε
και προτιμούμε απλώς να επαιρόμεθα, αφού πάντα θέλουμε εμείς να είμαστε οι άμεμπτοι,
που οι αγώνες μας και η αγάπη μας για την πατρίδα συμπίπτουν απαρέγκλιτα με το
δίκιο μας.
