Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Οι μεταρρυθμίσεις της Αθήνας, από τον Σόλωνα ως τον Κλεισθένη

Η διαμόρφωση και η εξέλιξη της πόλης-κράτους των Αθηνών σε σχέση με της Σπάρτης ήταν φυσικά εντελώς  διαφορετική. Η συγκρότησή της  τοποθετείται τον 8ο αιώνα π.Χ., όταν συνενώνονται πολιτικά όλοι οι κάτοικοι της Αττικής σε έναν συνοικισμό με πολιτικό κέντρο την Αθήνα. Στη διάρκεια των δύο αιώνων που θα ακολουθήσουν η πόλη θα γνωρίσει ολόκληρο το φάσμα των πολιτειακών μεταβολών.
Όπως μας πληροφορεί ο Αριστοτέλης στην Αθηναίων Πολιτεία, την κληρονομική βασιλεία θα διαδεχθούν οι «άριστοι», ένα αριστοκρατικό καθεστώς, στην αρχή με δεκαετή εξουσία και αργότερα ετήσια. Παρότι γνωρίζουμε λίγα για την ιστορία των Αθηνών πριν από τον Σόλωνα, ωστόσο μας είναι γνωστά δύο γεγονότα: ο ευγενής Κύλων αποπειράται ανεπιτυχώς να εγκαθιδρύσει τυραννίδα και ο Δράκων, εκπρόσωπος της τάξης των ευγενών, λόγω των οξυμένων κοινωνικών αντιθέσεων που επικρατούν,  συντάσσει νόμους που όμως εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους, μη γεφυρώνοντας το κοινωνικό χάσμα.


Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Οδυσσέας Ελύτης... εις ανάμνησιν

Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το ιστολόγιο αυτό τρέφει έναν ιδιαίτερο θαυμασμό για τον μεγάλο νομπελίστα ποιητή μας και επ’ ευκαιρία της επετείου της γέννησής του  επιλέγουμε σκόρπια κομμάτια – που έτσι κι αλλιώς δεν αλλοιώνουν καθόλου την κρυπτική σύνθεση της Μαρίας Νεφέλης (1979), αρχής γενομένης με το τραγούδι του ίδιου του ποιητή που αυτοπροσδιορίζεται τρυφερά και αποκαλυπτικά.
Εκείνος αναρωτιόταν εύστοχα και λυρικά πόσο μπλε να ξοδεύει άραγε ο Θεός για να μην τον βλέπουμε, εμείς χρωματίζουμε τα αποσπάσματα απλόχερα – με χρώματα που του ταιριάζουν νομίζουμε τόσο!

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

Επίθετα θεών και ηρώων στην «Ιλιάδα»

Ο  αρχηγέτης της επικής ποίησης, διδάσκαλος της αρχαιότητας αλλά και του νεότερου κόσμου, συνέθεσε χρονολογικά πρώτα την Ιλιάδα. Με βαθύτατη ανθρωπιά περιγράφει τις τρομερές συγκρούσεις των δύο στρατών –Αχαιών και Τρώων–, εκφράζοντας το ανθρώπινο ιδεώδες, με την προβολή της αρετής τού ήρωα και της αγάπης για τη διάκριση. Η βιαιότητα των μαχών εναλλάσσεται με εκλεπτυσμένη εθιμοτυπία φιλοξενίας, τρυφερότητα στη συμπεριφορά, σεβασμό για τους γέροντες και αγάπη για τα παιδιά. Το έπος δεν παραλείπει να τονίσει την παρουσία των θεών σε κάθε έκφανση της ζωής των ανθρώπων ή να καταδείξει την εξουσία που ασκούν οι θεοί πάνω στους ανθρώπους. Οι θεοί της Ιλιάδας ενδιαφέρονται  απλώς για τη διατήρηση της φυσικής τάξης και της ηρωικής ευπρέπειας, εν αντιθέσει με την Οδύσσεια όπου όλο το βάρος δίνεται στη συνολική δικαιοσύνη.

Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014

Βασίλι Καντίνσκι: μυστηριακός, συμβολικός κώδικας στην τέχνη

Μόσχα 1866 - Νεϊγύ συρ Σεν 1944.
«Ελπίζω τελικά οι άνθρωποι να καταλάβουν τι κρύβεται πίσω από τους πίνακές μου και να μην αρκούνται να λένε ότι χρησιμοποιώ τρίγωνα και κύκλους».

Ένας μεγάλος ζωγράφος, συγγραφέας δοκιμίων για τη θεωρία της τέχνης και καθηγητής. Ο Βασίλι Βασιλίεβιτς Καντίνσκι, για πολλούς λόγους, θεωρείται ο τολμηρότερος επαναστάτης στην τέχνη κατά τον 20ό αιώνα και ο δημιουργός της καθαρής αφαίρεσης, στη μοντέρνα ζωγραφική. Η βάση της τεχνικής του ήταν κυρίως μια πνευματική ενόραση που, μαζί με το μαθηματικό του ενδιαφέρον, διαμόρφωσαν το χαρακτηριστικό αφηρημένο (συγκεκριμένο, το έλεγε ο ίδιος) ύφος του.

Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Η φιλοσοφία δίνει απαντήσεις

Το πώς η φιλοσοφία μπορεί να μας δώσει μαθήματα για τη ζωή μας είναι αδιαμφισβήτητο. Ο Ελβετός συγγραφέας Αλέν ντε Μποτόν, ένας φιλόσοφος για όλους, σε ένα δοκίμιό του  με τίτλο Η Παρηγοριά της φιλοσοφίας μάς προτείνει, υπεραπλουστευμένα και ευχάριστα, τους φιλοσόφους, για να βελτιώσουμε  τη ζωή μας, για να ξεπεράσουμε τις αντιξοότητες και να δημιουργήσουμε καλύτερες συνθήκες για τον εαυτό μας.

Μην πανικοβάλλεσαι, διάβασε φιλοσοφία

Δεν έχεις χρήματα; 
Ζήτησε βοήθεια από τον Επίκουρο 

Δ υσκολεύεσαι το πρωί να σηκωθείς. Δεν έχεις κέφι, είσαι εριστικός. Διαισθητικά κατηγορείς τη δουλειά που κάνεις. Δεν βγάζεις αρκετά χρήματα και αυτό σε καταπιέζει. Αποφασίζεις να αλλάξεις δουλειά. Την αλλάζεις, κερδίζεις περισσότερα αλλά και πάλι δεν βρίσκεις ευτυχία. Δεν έχεις χρήματα; Βρες αλλού την ευτυχία, στη φιλία και στην παρέα, στην ελευθερία, στη σκέψη, αυτό συνιστά ο Επίκουρος.
«Αν αφαιρέσω τις ηδονές της γεύσης, αν αφαιρέσω τη σεξουαλική ηδονή, αν αφαιρέσω την ηδονή της ακοής και αν αφαιρέσω τα γλυκά συναισθήματα που προκαλούνται στη θέα όμορφων μορφών... δεν γνωρίζω πώς να διανοηθώ το καλό» θα πει. Ωστόσο παράλληλα θα αναρωτηθεί: «Μπορεί κανείς να είναι ευτυχισμένος χωρίς χρήματα και πώς;». Στην ερώτηση αυτή ο Επίκουρος απαντάει με έναν κατάλογο των απαραίτητων και μη για την ευτυχία:

Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

Φειδίας, o γλύπτης που εξανθρώπισε τη θεία μορφή

Το εργαστήριο του Φειδία στην Ολυμπία
Ο μέγιστος γλύπτης της αρχαιότητας  υπογράφει το αριστουργηματικό άγαλμα του Διός στην Ολυμπία, ένα από τα Επτά Θαύματα του αρχαίου κόσμου, ως γιος του Χαρμίδη. Υπολειπόμεθα ακριβών πληροφοριών και μόνο μέσω των γλυπτών του έχουμε κάποια σχετικά στοιχεία για αυτόν. Ορίζεται έτσι ως εποχή της δημιουργικής ακμής του μεταξύ 470/460 και 430. Δάσκαλός του, ο Ηγίας ή ο Αργείος γλύπτης Αγελάδας.
Μια ιδιαίτερη πνευματική και καλλιτεχνική προσωπικότητα που, λες και είναι μοιραίο, τελειώνει τη λαμπρή σταδιοδρομία του με ένα θλιβερό γεγονός: Εγκαταλείπει την Αθήνα λόγω καταγγελιών ότι υπεξαίρεσε χρυσό από το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου,  ότι διήγε έκλυτο βίο και ότι βλασφήμησε τα θεία απεικονίζοντας τα χαρακτηριστικά του Περικλή και τα δικά του σε δύο αντιπάλους των Αμαζόνων στην παράσταση της Αμαζονομαχίας στην ασπίδα της Αθηνάς Παρθένου!.. Η σχέση του Φειδία με τον κορυφαίο πολιτικό και τον πνευματικό κύκλο που δημιουργήθηκε δίπλα του, φυσικά, πληρώθηκε πολύ ακριβά!

Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2014

Και ο θησαυρός της Αμφίπολης αξίζει κάτι καλύτερο...

Άδειος... ο τάφος στην Αμφίπολη..

Του Ανδρέα Ζαμπούκα 

Έχω γυρίσει πολλούς αρχαιολογικούς χώρους, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από γκρίνια και διαστροφή (η γυναίκα μου δεν με αντέχει...), ψάχνω πάντα να καταλάβω την οικονομική διαστρωμάτωση των κατοίκων  της ευρύτερης  τοποθεσίας.

Τελευταία  αποκαρδιωτική έκπληξη  ήταν μια πρόσφατη επίσκεψη στη Βεργίνα. Είχα να πάω από μικρό παιδί και δεν θυμόμουν πολλά πράγματα. Είναι απίστευτο το πόσο παρηκμασμένο είναι το χωριό, γύρω από τα μνημεία και πόσο κιτς τα εστιατόρια που πουλάνε φαγητό (τέτοιο συνδυασμό χρωμάτων σε πινακίδα ούτε στο Ζεφύρι δεν έχει...)!. Σε ένα μέρος που επισκέπτονται άνθρωποι από όλο τον κόσμο, οι κάτοικοι του χωριού μοιάζουν να μην αντιλαμβάνονται πού βρίσκονται. Πεταμένες πλαστικές καρέκλες σε οικόπεδα, σκουριασμένα αγροτικά  εργαλεία, σκουπίδια και εγκατάλειψη παντού!  Πολύ χειρότερα και από την Ολυμπία που είχα βρεθεί πέρυσι. Γιατί εκεί, τουλάχιστον, το τοπίο είναι απίστευτα όμορφο και ξεχνιέσαι.

Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Οι «Πέρσαι» του Αισχύλου

Το 472 π.Χ. ο Αισχύλος νίκησε με μια τετραλογία που περιελάμβανε τις τραγωδίες Φινεύς, Πέρσαι, Γλαύκος, Ποτνιεύς και το σατυρικό  δράμα Προμηθεύς Πυρκαεύς
Οι Πέρσαι είναι το παλαιότερο σωζόμενο έργο του δραματουργού, ενώ από τα άλλα τέσσερα, μυθολογικού περιεχομένου, δεν διασώζονται παρά μηδαμινά σπαράγματα. Είναι, επομένως, οι Πέρσαι το πρώτο πλήρες δράμα στην ιστορία του θεάτρου και ταυτόχρονα το μόνο δραματικό έργο που διασώζεται με ιστορικό περιεχόμενο.  Χρησιμεύει πολύ για τη μελέτη του δράματος, ωστόσο δεν είναι κάτι εντελώς καινούργιο για την εποχή του Αισχύλου. Ο Φρύνιχος είχε παρουσιάσει δύο τουλάχιστον φορές έργα εμπνευσμένα από την ιστορική πραγματικότητα. Για το ένα, μάλιστα, τη Μιλήτου άλωσι, είχε υποχρεωθεί να πληρώσει ο ίδιος και πρόστιμο επειδή είχε υπενθυμίσει στο αθηναϊκό κοινό «οικεία κακά», την καταστροφή δηλαδή της Μιλήτου από τους Πέρσες. Το δε δεύτερο έργο του Φρυνίχου –Φοίνισσαι– έχει ακριβώς το ίδιο θέμα με τους Πέρσες, την καταστροφή των Περσών από τους Έλληνες στη Σαλαμίνα.

Τετάρτη 2 Ιουλίου 2014

Ο Ιούλιος, πυρήνας του καλοκαιριού

Ο μήνας Ιούλιος
Όσο κι αν φαίνεται παράξενο, στις 4 Ιουλίου η Γη μας θα βρίσκεται στο πιο απομακρυσμένο σημείο της τροχιάς της, δηλαδή στο αφήλιό της, γεγονός που δεν πρέπει να ξενίζει κανέναν αφού η απόστασή μας από τον Ήλιο δεν σχετίζεται με τις θερμοκρασίες που επικρατούν πάνω στη Γη. Αυτό, όπως είναι άλλωστε γνωστό, οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην κλίση του άξονα της Γης κι όχι στο αν βρισκόμαστε στο αφήλιο ή στο περιήλιο της γήινης τροχιάς. Έτσι, στη διάρκεια του καλοκαιριού ο Ήλιος ευνοεί το βόρειο ημισφαίριο, οι ακτίνες του πέφτουν πάνω μας περισσότερο κάθετα κι ενώ εμείς έχουμε καλοκαίρι, στο νότιο ημισφαίριο έχουν χειμώνα.

Τετάρτη 18 Ιουνίου 2014

Γιάννης Ρίτσος, αλήθειες με νοσταλγία...

Όσο περνάν τα χρόνια τόσο οι παλιοί γνωστοί μας απομακρύνονται ο ένας απ’ τον άλλον. Οι άνθρωποι γίνονται περισσότερο κοινωνικοί και λιγότερο ανθρώπινοι. Χάνουν τις ιδιομορφίες τους, τα ιδιαίτερα προτερήματα και τα ελαττώματά τους· σχεδόν ισοπεδώνονται. Οι φιλίες μαραίνονται.
Και το περίεργο είναι πως εξωτερικά, στη συμπεριφορά τους, οι άνθρωποι μοιάζουν περισσότερο (ακόμη και στα κοστούμια τους και στη χτενισιά τους), σα να καταργηθήκανε οι διαφορές τους, κι όμως τώρα ακριβώς νιώθεις πως οι διαφορές τους αυξήθηκαν, κι όλοι τους χωρισμένοι με διαδοχικά κάθετα στρώματα τυπικότητας κι ευγενικής ψυχρότητας.


Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

Λουκέτο στο εργαστήρι τοιχογραφιών του Ακρωτηρίου Θήρας


Σε φωλιές ποντικών κινδυνεύουν να μετατραπούν τα σπαράγματα των τοιχογραφιών του Ακρωτηρίου της Θήρας, καταγγέλλει ο διευθυντής των ανασκαφών του Ακρωτηρίου Χρίστος Ντούμας.


Πρώτη φορά μετά το 1967 έκλεισε το εργαστήρι συντήρησης των τοιχογραφιών του Ακρωτηρίου ελλείψει χρημάτων...
Η ανασκαφή στο Ακρωτήρι ξεκίνησε από τον καθηγητή Σπύρο Μαρινάτο το 1967.
«Από τότε μέχρι και πριν από 3-4 χρόνια το ΥΠΠΟ επιχορηγούσε την Αρχαιολογική Εταιρεία γι’ αυτήν την ανασκαφή. Μετά σταμάτησε. Απλώς έπαψε να στέλνει χρήματα».
Οι τοιχογραφίες είναι από τα σημαντικότερα ευρήματα που καθιστούν μοναδική αυτή την ανασκαφή, και δημιουργούν μια βιβλιογραφία εκατοντάδων τίτλων διεθνώς, σε πολλές γλώσσες.

Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Οι τοιχογραφίες της Θήρας – έργα τέχνης

Κροκοσυλλέκτης πίθηκος από την Κνωσσό
(Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου)
Η έκρηξη  του ηφαιστείου της Θήρας βύθισε στη θάλασσα όλο το κέντρο του νησιού εκσφενδονίζοντας γιγάντιες μάζες από αέρια και στάχτες που βρέθηκαν σε παχιά στρώματα στα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων και της Δωδεκανήσου και, καθώς φαίνεται, μέχρι το Δέλτα του Νείλου. Ωστόσο, το παχύ στρώμα τέφρας που κάλυψε τα ερείπια της προϊστορικής πόλης του οικισμού του Ακρωτηρίου είχε ως αποτέλεσμα να διατηρηθούν σχεδόν ανέπαφα κτήρια με δύο ή και με τρεις ορόφους, με όλη την οικοσκευή άθικτη στη θέση της και με θαυμάσια φιλοτεχνημένες τοιχογραφίες. Αιχμαλώτισε, έτσι, ζωντανές εικόνες ενός πολιτισμού που μας αφήνει άφωνους. Το Ακρωτήρι έχει πάρει την ονομασία «Πομπηία του Αιγαίου».Παρ' όλα αυτά, δεν βρέθηκε ούτε ένα σώμα ανάμεσα στα θαυμαστά καλοδιατηρημένα απομεινάρια της πόλης.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Γκαρσία Μάρκες - ο πληθωρικός, ρεαλιστικός λόγος ενός χρονικού

Αρακατάκα, παραλιακό χωριό της Κολομβίας, 1927 - 2014.
Ο Κολομβιανός νομπελίστας πέθανε πρόσφατα,  τη Μεγάλη Πέμπτη,  στο σπίτι του στην Πόλη του Μεξικού, σε ηλικία 87 ετών. Τον επικείμενο θάνατό του περιμέναμε από καιρό καθώς τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε ήταν αυξημένα. Είχε προσβληθεί από καρκίνο  στους λεμφαδένες από το 1999, και πριν από ενάμιση χρόνο ο αδελφός του Χάιμε είχε ενημερώσει ότι ο Γκάμπο έπασχε από άνοια.
Η τύχη του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες άλλαξε στα 40 του χρόνια με την έκδοση, το 1967, του μυθιστορήματος που θα τον έκανε διάσημο σε όλο τον κόσμο, έχοντας ξεπεράσει ως τώρα σε πωλήσεις τα 50 εκατ. αντίτυπα. Ήταν το Εκατό χρόνια μοναξιά. Με έναν ιδιότυπο «μαγικό ρεαλισμό», όπου φαντασία και πραγματικότητα παντρεύονταν σε ένα παραμύθι σουρεαλιστικό που αναπαριστούσε γεγονότα από την ιστορία, την κουλτούρα, την πολιτική πραγματικότητα, τη βία και την εκμετάλλευση στη Λατινική Αμερική των δεκαετιών 1950-1960, το βιβλίο διαβάστηκε στην Ευρώπη καθιερώνοντας τη λογοτεχνία μιας ολόκληρης ηπείρου. Μετά τον Γκάμπο, όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά φίλοι και αναγνώστες, η λογοτεχνία της Λατινικής Αμερικής μπήκε στην κεντρική λογοτεχνική σκηνή και ταυτίστηκε με το όνομά του.

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Ανρί Ματίς - δάσκαλος του φωβισμού και τεχνίτης των χρωμάτων

 (Λε Κατό της Πικαρδίας  1869 -  Νίκαια 1954)
Είναι ένας από τους λαμπρότερους Γάλλους ζωγράφους του 20ού αιώνα. Αρχηγός του φωβιστικού κινήματος, ο Ματίς αναζήτησε την εκφραστικότητα του χρώματος σε όλη τη σταδιοδρομία του.
Εν γένει, τα γεγονότα της ζωής του εξελίσσονται ομαλά σε ένα γαλήνιο κλίμα και σε ένα αστικό περιβάλλον, με έναν γάμο και τρία παιδιά. Πολύ αργά, στα είκοσί του χρόνια και πρωτοετής στα νομικά στο Παρίσι, στη διάρκεια της ανάρρωσής του από μια οξεία κρίση σκωληκοειδίτιδας,  θα αρχίσει να δημιουργεί τον δικό του κόσμο – θα πιάσει στα χέρια του μολύβια και πινέλα. Για να γίνει επαγγελματίας ζωγράφος θα σπουδάσει τη ζωγραφική σε πολλά ατελιέ όπου και όπως μπορεί.

Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Οιδίπους Τύραννος, δέσμιος μιας άφευκτης αναγκαιότητας

«Ο μηδέν ειδώς Οιδίπους» αναζητεί την αλήθεια

Ένα από τα πιο τέλεια έργα όλων των εποχών, που αποτυπώνει καθαρά την τραγικότητα σε ολόκληρη την ιστορία της λογοτεχνίας. Άξιο απορίας ωστόσο και ειρωνεία το γεγονός ότι στην εποχή του δεν βραβεύθηκε, καθώς ηττήθηκε από τον Φιλοκλή, όπως παραδίδεται!  Η διδασκαλία του δράματος τοποθετείται κατά πάσα πιθανότητα στο πρώτο μισό της δεκαετίας 430-420 π.Χ.
Ως προς τη μορφή του ο Οιδίπους Τύραννος αποτελεί την κορύφωση των επιτευγμάτων της κλασικής ελληνικής τραγωδίας. Σε αυτή τη δημιουργία του Σοφοκλή συναντούμε μια δύναμη και μια συνοχή στη σύνθεση καινούργια, και έναν ήρωα που δεν βρίσκεται μόνο στο κέντρο αυτού του έργου αλλά το γεμίζει με την παρουσία του.  Το πώς ο άνθρωπος, σέρνοντας και τραβώντας το δίχτυ μπερδεύεται όλο και πιο σφιχτά μέσα στα νήματά του και τελικά όλα τα οδηγεί στην κατάρρευση διαμορφώνεται σε αυτή την τραγωδία με μια αριστοτεχνία στη συμπύκνωση και στην ένταση που δεν έχει όμοιό της στη δραματική λογοτεχνία. 

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Να, «Γιατί η Ελλάδα»

Με αφορμή την πρόταση κατάργησης του μαθήματος των ελληνικών στα ισπανικά σχολεία, ο Πέδρο Ολάγια, αυτός ο ελληνιστής καθηγητής και κινηματογραφιστής, παρουσίασε στην Ημερίδα Κλασικού Πολιτισμού στο Σαγούντο, στις 17 Νοεμβρίου του 2012, αυτό το συγκλονιστικό βίντεο που παρουσιάζουμε παρακάτω. Έχει τίτλο «Γιατί η Ελλάδα» και το αφιερώνει στους εκπαιδευτικούς. Το βίντεο ακολουθεί τα βήματα της ελληνικής μυθολογίας και Ιστορίας ως τους ελληνιστικούς χρόνους και τα ταξίδια του ελληνικού πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο ο οποίος είναι «οφειλέτης της Ελλάδας». Με μια ήρεμη γαλήνια φωνή, μαγευτικές εικόνες της Ελλάδας, θαυμάσια τοπία, αρχαία μνημεία, μύθοι και τόποι όπου διαδραματίζονται τα σημαντικά γεγονότα της αρχαιότητας και όλη η ιστορία μας ξεδιπλώνονται στην οθόνη, με έναν απόλυτο σεβασμό και την αναγνώριση ενός πολιτισμού. Του πολιτισμού που η σφραγίδα του υπήρξε ανεξίτηλη στην ανθρωπότητα.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Μιρό Χουάν, «ο πιο σουρεαλιστής από όλους»


(Βαρκελώνη 1893 - Πάλμα της Μαγιόρκας, Ισπανία, 1983).
Καταλανός καλλιτέχνης, ένας από τους πιο διακεκριμένους εκπροσώπους της αφηρημένης τέχνης και της σουρεαλιστικής φαντασίας. Η παραγωγή του υπήρξε πλούσια σε λιθογραφίες, τοιχογραφίες, ταπισερί και γλυπτά (Σικάγο, Χιούστον) για δημόσιους χώρους.
Ήταν ο ζωγράφος που αρκούσε να αφήσει να πέσουν τρεις σταγόνες χρώματος για να τις μεταμορφώσει σε πίνακα, με μια υπερβατική, ποιητική αίσθηση.
Ο Μιρό άρχισε την καλλιτεχνική του εκπαίδευση σε ηλικία 18 χρόνων με δάσκαλο τον Φρανθίσκο Γκάλι, ο οποίος τον εισήγαγε στα μοντέρνα καλλιτεχνικά ρεύματα που προέρχονταν από το Παρίσι. 

Λουλούδια και πεταλούδα (1922)
Στην αρχή εργάσθηκε στη Βαρκελώνη, στο Μοντρόιγ και στη Μαγιόρκα και κατόπιν πήγε στο Παρίσι, εμπλουτίζοντας πραγματικά τη γαλλική ζωγραφική. Γνώρισε τον Αντρέ Μπρετόν, τον ποιητή που επρόκειτο να διακηρύξει τον σουρεαλισμό στον κόσμο και ο οποίος τον αποκάλεσε «πιο σουρεαλιστή από όλους μας», τον Τριστάν Τζαρά, ιδρυτή του ντανταϊσμού και έγινε φίλος του Μαξ Ερνστ, ιδρυτικού μέλους του σουρεαλισμού. Το 1928 παντρεύτηκε την Πιλάρ Χουκόσα και έζησαν ευτυχισμένοι αποκτώντας και μια κόρη. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου επέστρεψε στην Ισπανία. Στα μεταπολεμικά χρόνια ο Μιρό απέκτησε παγκόσμια φήμη. Το 1950 ζωγράφισε μια τοιχογραφία για το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, το 1980 επιστέφει με κεραμικές πλάκες τον μεγάλο τοίχο του μεγάρου της ΟΥΝΕΣΚΟ στο Παρίσι, λαμβάνοντας το μεγάλο Διεθνές Βραβείο Σάλομον Γκούγκενχαϊμ.

Τετάρτη 15 Ιανουαρίου 2014

Περί της θρησκείας των αρχαίων Ελλήνων

Η θρησκεία, το πλέγμα των πεποιθήσεων των αρχαίων Ελλήνων για τους θεούς και τη σχέση τους με τους ανθρώπους,  μολονότι οι ρίζες της ανάγονται σε πολύ παλαιές εποχές,  έζησε, με την ανεπτυγμένη της μορφή, περισσότερο από μία χιλιετία, από την εποχή του Ομήρου ως τους χρόνους του αυτοκράτορα Ιουλιανού. Μαζί με τη θρησκεία, το εκτεταμένο σώμα των μύθων που μιλούσαν για θεούς (ουράνιους και χθόνιους, ήρωες και ιεροτελεστίες) που συμπλήρωναν το θεϊκό σύμπαν, εμπεριείχε την κοσμοθεωρία της και ενσωματώνει όλες τις πηγές της νιότης ενός πολιτισμού, αποτελώντας το ανεξάντλητο ορυχείο από το οποίο άντλησε τη θεματολογία του το θαύμα της αρχαίας ελληνικής τέχνης.
Ο Ησίοδος στη «Θεογονία» του έχει συντάξει από τον 8ο π.Χ. αιώνα το ελληνικό πάνθεον, ταξινομώντας τις λατρείες και τους μύθους που αναφέρονται στη γέννηση του κόσμου και των θεών.
 Η αρχαία ελληνική θρησκεία εμφάνιζε σαφώς μια ηθική διάσταση. Οι πληροφορίες που αντλούμε είναι ότι οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν ότι οι θεοί τους ενδιαφέρονται  για τη δικαιοσύνη και τις πράξεις των ανθρώπων. Αν ο άνθρωπος αμάρτανε τότε διέτρεχε τον κίνδυνο να προκαλέσει την μήνιν των θεών.

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Μια συνέντευξη του Κωστή Παλαμά

Είναι μια σπάνια συνέντευξη που πήραν οι δημοσιογράφοι της εφημερίδας «Αθηναϊκά Νέα» το 1936, σε συνέχεια πολλών άλλων που είχαν δώσει την εποχή εκείνη μεγάλες προσωπικότητες της Αθήνας στην εφημερίδα. Μια συνέντευξη του κορυφαίου ποιητή μας Κωστή Παλαμά (Πάτρα 1859 - Αθήνα 1943), ο οποίος, εντυπωσιακά λακωνικός στις απαντήσεις του, εκφράζεται καταφανώς με περισσή απλότητα, παρρησία και ειλικρίνεια.
Η συνέντευξη προέρχεται από το ιστολόγιο «Παλιά Αθήνα», του συγγραφέα Θωμά Σιταρά:

-Τι γράφετε τώρα;

Δύσκολα τώρα γράφω∙ ως την τελευταία μου στιγμή θα με απασχολούν τα ποιήματά μου.

-Πότε πρωτοδημοσιεύσατε έργο σας;

-Πολλά χρόνια πριν από τον πρώτο ποιητικό τόμο «Τα τραγούδια της πατρίδος» (1885), στο ημερολόγιο του Ειρηναίου Ασωπείου εδημοσιεύτηκε ένα μου ποίημα∙ «το Γιούλι».
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...