 |
| Ο Ορφέας γοητεύει τα ζώα. Ψηφιδωτό από έπαυλη της Πάφου. 3ος αι. μ.Χ. |
Χαιρετίζουμε στο θρυλικό πρόσωπο του Ορφέα έναν μεγάλο μύστη της Ελλάδας, πρόγονο της ποίησης και της μουσικής. Υπό την έννοια ότι αυτές οι δύο υποδεικνύουν την αποκάλυψη της αιώνιας αλήθειας. Ο Ορφέας λάμπει στη διάρκεια όλων των εποχών με την προσωπική εκείνη ακτίνα ενός δημιουργικού ανδρικού πνεύματος του οποίου η ψυχή δονήθηκε από έρωτα για το αιώνιο θήλυ που ζει και πάλλεται με τριπλή μορφή μέσα στη φύση, στο ανθρώπινο είδος και στον ουρανό.
Χρονολογικά θα τοποθετηθούμε υποθετικά ίσως πέντε αιώνες πριν από τον Όμηρο. Τότε, σε όλη την Ελλάδα ο λαός, που διαισθάνεται τη φύση, τη φοβάται αλλά και τη σέβεται, προτιμάει να λατρεύει τις θηλυκές θεότητες που παριστάνουν τις μυστηριακές δυνάμεις της γης, τις γοητευτικές ή τις τρομερές… Οι λατρείες αυτές παρουσίαζαν την υπέρτατη θεότητα με το γυναικείο γένος. Η Ήρα στο Άργος, η Άρτεμις στην Αρκαδία, στην Πάφο, στην Κόρινθο, η Αφροδίτη. Με ελάχιστη επιρροή, εξορισμένοι στα υψηλά όρη και εκτοπισμένοι από τη λαμπρή ακολουθία των θηλυκών θεοτήτων, βασίλευαν μερικοί αρσενικοί και κοσμογονικοί θεοί. Επόμενο, οι γυναικείες θεότητες, μη έχοντας κάποιο κοινωνικό κέντρο ή σύνθεση, είχαν προκαλέσει έχθρες και αιματηρούς αγώνες στους διαιρεμένους λαούς.
