(525-456
π.Χ.). Γιος του Ευφορίωνα, γεννήθηκε στην Ελευσίνα και
έζησε στην Αθήνα κατά την εντυπωσιακή ακμή της, μάρτυρας ιστορικών γεγονότων όπως
η δράση των Πεισιστρατιδών, ο φόνος του Ιππάρχου, η ανατροπή του Ιππία, η
περσική εισβολή του 490 π.Χ. και η μάχη του Μαραθώνα, η περσική εισβολή του 480
π.Χ. και η ναυμαχία της Σαλαμίνας (και στις δύο μάχες πολέμησε), η άνοδος του
Κίμωνα και αργότερα του Περικλή.
Ήταν ο κυριότερος τραγικός ποιητής στην Αθήνα κατά
το πρώτο μισό του 5ου αιώνα π.Χ.
Έγραψε 70-90 τραγωδίες και κέρδισε το πρώτο βραβείο 13 φορές, δηλαδή για 52 τραγωδίες και σατυρικά δράματα.
Από αυτές σώζονται μόνο επτά: Πέρσες (427 π.Χ., 1ος), Επτά επί Θήβας (467 π.Χ., 1ος), Ικέτιδες (460-450, 1ος), Ορέστεια η οποία συγκροτεί μια τριλογία (Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες), Προμηθεύς Δεσμώτης.
Έγραψε 70-90 τραγωδίες και κέρδισε το πρώτο βραβείο 13 φορές, δηλαδή για 52 τραγωδίες και σατυρικά δράματα.
Από αυτές σώζονται μόνο επτά: Πέρσες (427 π.Χ., 1ος), Επτά επί Θήβας (467 π.Χ., 1ος), Ικέτιδες (460-450, 1ος), Ορέστεια η οποία συγκροτεί μια τριλογία (Αγαμέμνων, Χοηφόροι, Ευμενίδες), Προμηθεύς Δεσμώτης.
Ο Αισχύλος συνήθιζε να συνθέτει τις τριλογίες του
και το σατυρικό του δράμα παρουσιάζοντας διαδοχικές πλευρές του ίδιου μύθου.
Θεωρείται ο δημιουργός της αρχαίας ελληνικής
τραγωδίας για τους εξής λόγους: α) εισήγαγε έναν δεύτερο υποκριτή στη σκηνή, β)
έδωσε έναν εντονότερο θεατρικό χαρακτήρα στην τραγωδία, τελειοποιώντας τη
θεατρική μέθοδο (πρώτες θεατρικές μηχανές, σκηνικός διάκοσμος, μείωση του ρόλου
των χορικών προς όφελος των διαλογικών μερών), γ) έδωσε μεγαλοπρέπεια στις ενδυμασίες.
Βασικά χαρακτηριστικά της αισχύλειας τραγωδίας είναι:
● Η έμφαση που δίνει στα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπινου γένους στον πόλεμο και στο έγκλημα. Παρακολουθούμε το δράμα ολόκληρου του ανθρώπινου γένους να συντελείται μέσα στα αυστηρά όρια του πεπρωμένου κάτω από το βλέμμα των θεών, που είναι ανώτατοι δικαστές και φροντίζουν να αποδώσουν δικαιοσύνη και να τιμωρήσουν την ύβριν. Αυτό προξενεί στα πρόσωπα μεγάλη ψυχική οδύνη, αγωνία και φόβο αλλά τελικά τους χαρίζει σωφροσύνη, δύναμη υπερηφάνεια και υπευθυνότητα, οδηγώντας στην ελευθερία και στην τάξη.
● Η σπουδαιότητα του χορού. Ο Χορός είναι στενά συνδεδεμένος με τη δράση των υποκριτών και μερικές φορές έχει τον κύριο ρόλο στο έργο.
● Η έμφαση που δίνει στα μεγαλύτερα προβλήματα του ανθρώπινου γένους στον πόλεμο και στο έγκλημα. Παρακολουθούμε το δράμα ολόκληρου του ανθρώπινου γένους να συντελείται μέσα στα αυστηρά όρια του πεπρωμένου κάτω από το βλέμμα των θεών, που είναι ανώτατοι δικαστές και φροντίζουν να αποδώσουν δικαιοσύνη και να τιμωρήσουν την ύβριν. Αυτό προξενεί στα πρόσωπα μεγάλη ψυχική οδύνη, αγωνία και φόβο αλλά τελικά τους χαρίζει σωφροσύνη, δύναμη υπερηφάνεια και υπευθυνότητα, οδηγώντας στην ελευθερία και στην τάξη.
● Η σπουδαιότητα του χορού. Ο Χορός είναι στενά συνδεδεμένος με τη δράση των υποκριτών και μερικές φορές έχει τον κύριο ρόλο στο έργο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου