Θέλω να ανακαλέσω στη μνήμη τις Μούσες του ποιητή, να υμνήσουμε τις ευχές με τον χυμό του νοήματός τους. Πρώτα, το πανανθρώπινο ζητούμενο, η πρωτεύουσα ευχή, η Υγεία. Πάντα υγεία, έλεγαν οι γονείς μας, και δεν νιώσαμε ποτέ ότι θα μας αφορούσε τόσο άμεσα. Να τώρα όμως που έγινε η πρώτιστη και υπέρτερη ευχή τούτες τις ζοφερές ημέρες που μετράμε νεκρούς από αυτόν τον αόρατο εχθρό στον ανηλεή πόλεμο.
Ευχές
πολλές για Υγεία σε όλους λοιπόν!
Έχουμε αποδυθεί σε έναν αγώνα, που είναι πολύ της
μόδας, να παρέμβουμε στη φύση και να αλλάξουμε
το πρόσωπο και το σώμα μας κατά πώς νομίζουμε καλύτερα! Δεν αγαπάμε την εικόνα μας,
μέσα σε μια ματαιοδοξία και μια ψευδαίσθηση. Το εσωτερικό ρεκτιφιέ ωστόσο, που
είναι της φύσης μας, είναι η πρώτιστη
έλλειψη. Και σαν αρχή, και δεύτερος σκοπός, να αφυπνίσουμε την κατακλείδα των
συναισθημάτων μας, την αγάπη. Μην κυκλοφορούμε σαν ατομιστές και μοναχικοί καβαλάρηδες
στα σόσιαλ μίντια, στην εικονική πραγματικότητα, μόνο για να τρωγόμαστε και να κοκορομαχούμε.
Είμαστε όλοι στη διπλανή πόρτα και δεν μας βλέπουμε. Να άρουμε τις πύλες να
εισέλθει η Αγάπη που σέρνει τόσα σημαντικά συμπαρομαρτούντα.
Ήρθε αυτός ο χρόνος και μας αποσύνθεσε, χάσαμε τα
βασικά μας αγαθά, και η κατάθλιψη κάνει βόλτα σε κάθε σπιτικό. Η μεγάλη μας
προσδοκία είναι στραμμένη στην επιστήμη, στην οποία ο άνθρωπος ομολογουμένως
μεγαλουργεί. Κατ’ επέκταση, σημαίνει ότι μπορούμε αβίαστα να πιστεύουμε ότι
υπάρχουν παντού πολλά κρυμμένα «εργαστήρια θαυματοποιίας» που είναι ικανά να
βάλουν μπρος τις μηχανές. Είναι στο δικό μας χέρι, το έχουμε αποδείξει και
εξακολουθούμε περίτρανα. Άρα, εναποθέτουμε την ελπίδα στον ίδιο τον άνθρωπο και
στα «θεϊκά» του στοιχεία όταν τα ξεθάβει.
Ευχές
πολλές για την πολυπόθητη Ελπίδα!
Το αστέρι των
Χριστουγέννων να φωτίσει πάνω στα χορταριασμένα χνάρια του χαμένου δρόμου του
ανθρώπου, να τα ανακαλύψουμε πάλι και να τα ακολουθήσουμε. Ας κάνουμε μια
«συνεννόηση καρδιών», που λέει ο Ελύτης, αλλά και πνευμάτων. Καιροί γαρ ου μενετοί.
Μαρ.Μαρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου